تینا مزدکی: جگواروندی (Puma yagouaroundi یا Herpailurus yagouaroundi) گربه‌سان کوچک و عجیبی به‌اندازه گربه خانگی است که بدنی بلند با پاهای کوتاه و سر گرد و پهن دارد و در آمریکای لاتین، از مکزیک تا مرکز آرژانتین زندگی می‌کند. این گربه از خزندگان، پرندگان، قورباغه‌ها و ماهی‌ها تغذیه می‌کند.
همه گربه‌های وحشی درنده غرش نمی‌کنند. چیزی که این جگواروندی را از سایر گربه‌سانان متمایز می‌کند آن است که حداقل از ۱۳ صدا استفاده می‌کند، خرخر می‌کند، سوت میزند و همچون پرندگان جیک‌جیک می‌کند. این جانور بومی آمریکای مرکزی و جنوبی بیشتر از اینکه شبیه گربه باشد، شبیه سمور یا راسو است؛ در مناطق پست با پوشش گیاهی متراکم برای زندگی می‌کنند تا بتوانند در بوته‌ها، مرداب‌ها و جنگل‌ها پنهان شوند.
بی‌ارتباط با جگوارها و دیگر گربه‌های وحشی
تجزیه‌وتحلیل ژنتیکی نشان می‌دهد که باوجود ظاهر فیزیکی متفاوت همچون ابعاد بسیار کوچکش، جگواروندی بیشتر شبیه به پوما یا شیرکوهی (Puma concolor) است. به همین دلیل است که مطالعات اخیر از نام علمی Puma yagouaroundi به‌جای نام Herpailurus استفاده می‌کنند. گونه جگواروندی بین ۴ تا ۷ میلیون سال پیش از پوما جدا شد؛ درنتیجه جگواروندی‌ها (با وزن ۳ تا ۷ کیلوگرم)، بسیار کوچک‌تر از پوماها (با وزن ۳۴ تا ۷۲ کیلوگرم) هستند.
هم گربه‌های وحشی و هم اهلی، بسته به چیزی که می‌خواهند به دیگران بگویند، صداهای مختلفی تولید می‌کنند. اکثر صاحبان گربه‌های خانگی صدای غرغر، خش‌خش یا خرخر را شنیده‌اند. گربه‌های وحشی بزرگ مانند شیر، ببر و جگوار نیز تا حدی همین کار را می‌کنند. اما جگواروندی رپرتوار آوازی بسیار گسترده‌تری نسبت به سایر گربه‌ها دارد. درواقع، می‌تواند حداقل ۱۳ صدای مختلف ازجمله خرخر، جیغ، سوت، هق‌هق، پچ‌پچ و صدای جیک‌جیک پرنده را ایجاد دربیاورد.
دقیقاً مشخص نیست که چگونه یا چرا جگواروندی‌ها صداهای مختلف تولید می‌کنند. آن‌ها بسیار منزوی‌اند و به‌ندرت در طبیعت دیده می‌شوند. بااین‌حال، محققانی که جگواروندی تحت کنترل را زیر نظر دارند، شاهد این بوده‌اند که آن‌ها از این صداها برای برقراری ارتباط، علامت‌گذاری قلمرو خود و یافتن جفت استفاده می‌کنند.
منبع: livescience
۵۴۳۲۳
