
به نقل از کیهان : این مقاومت در برابر قانونگذاری در فضای مجازی در ایران در حالی رخ میدهد که بسیاری از کشورهای پیشرفته در غرب قوانین مشخص و محکمی را برای تنظیم و کنترل اینترنت و فضای مجازی وضع کردهاند. این کشورها تلاش کردهاند تا با اتخاذ سیاستهای مدون و قانونمند، امنیت و حریم خصوصی کاربران را تضمین کرده و از شرکتهای فعال در این عرصه مطالبهگری کنند.
در مقابل، در ایران، برخی از مسئولان و چهرههای سیاسی با تمایلات غربزده، قوانین مشابه را که به حمایت از حقوق کاربران و نظم بخشیدن به فعالیتهای آنلاین منجر میشود، با بدبینی مواجه کرده و به عنوان ابزاری برای سرکوب آزادیهای فردی تلقی میکنند. این در حالی است که غالباً همین افراد در مقاطع مختلف از نمونههای غربی به عنوان مدلهای موفق یاد میکنند.
تضاد مواجهه با قوانینی چون قانون حمایت از خانواده و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب نیز نشاندهنده دوگانگی در رویکرد این جریان است. در حالی که این قوانین با هدف حفظ فرهنگ و ارزشهای اسلامی و ملی تصویب میشوند، مخالفان با بیان این که چنین تدابیری نقض حقوق بشر به شمار میرود، سعی در جلوگیری از اجرای آنها دارند.
این مواضع نشاندهنده نیاز مبرم به گفتگو و همفکری بینالمللی برای رسیدن به توافقاتی است که هم حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربران را تضمین کند و هم از حقوق فردی و آزادیهای بشری حمایت کند. بدون شک، یک راه حل متوازن و جامع میتواند به بهبود فضای مجازی و افزایش اعتماد عمومی منجر شود.