شربت سکنجبین یکی از معروف‌ترین اشربه‌های سنتی ایرانی است که علاوه بر رفع عطش و بهبود هضم، کاربردهای درمانی متعددی دارد. به گفته حکمای طب سنتی، افزودن بذرهایی همچون کرفس، رازیانه، انیسون و کاسنی هنگام جوشاندن، نوعی سکنجبین بذوری را ایجاد می‌کند که در دفع بلغم و رطوبت‌های اضافی بدن مؤثر است. همچنین ترکیب این نوشیدنی با گیاه افتیمون، آن را به نسخه‌ای مناسب برای کاهش اضطراب، افسردگی و وسواس تبدیل می‌سازد.
افزودن گلاب و شیرین‌کننده‌های طبیعی به سکنجبین نیز سبب تقویت قلب، معده و کبد می‌شود. در کنار این ترکیبات، حضور سرکه و عسل در فرمول اصلی سکنجبین خاصیت ضدالتهابی و ضدعفونی‌کننده دارد و به تنظیم مزاج و تعادل صفرا کمک می‌کند.
این نوشیدنی سنتی انواع متنوعی دارد؛ از جمله زرشکی، عنابی، بهی، بذوری، افیمونی، اناری، نارنجی، عنصلی، سیبی و تمرهندی که هرکدام خواص خاص خود را دارند. برخی به بهبود مشکلات گوارشی کمک می‌کنند، برخی تقویت‌کننده اعصاب و برخی دیگر برای رفع سرفه و بیماری‌های تنفسی مؤثرند.
با وجود فواید فراوان، مصرف سکنجبین نیازمند رعایت اعتدال است. استفاده بیش از حد می‌تواند برای برخی مزاج‌ها مناسب نباشد. با این حال، همچنان یکی از پرکاربردترین و محبوب‌ترین نوشیدنی‌های سنتی ایران و دیگر کشورها به شمار می‌رود.
