سحابی اسکوئید غول‌پیکر، سال ۲۰۱۱ (۱۳۹۰) توسط «نیکلاس اوترز»، عکاس نجومی فرانسوی کشف شد و شکل دوقطبی شاخص آن با تابش نورهای آبی برآمده از یون‌های اکسیژن ۲ بار مثبت (اتم‌های اکسیژنی که ۲ الکترون از دست داده‌اند) به‌وضوح دیده می‌شود. سحابی اسکوئید غول‌پیکر ظاهراً با ناحیه نشری هیدروژن Sh2-129 (تابش سرخ‌رنگ هیدروژن آلفا) احاطه شده، اما تعیین فاصله و ماهیت واقعی سحابی، کار دشواری است.
نتایج تحقیقات حاکی از آن است که Ou4 واقعاً درون منطقه هیدروژنی Sh2-129 واقع شده و حدود ۲۳۰۰ سال‌نوری با ما فاصله دارد. مطابق با این سناریو، اسکوئید کیهانی نشان‌دهنده جریان چشمگیر موادی است که از منظومه ستاره‌ای سه‌گانه‌ای به نام HR8119 فوران یافته است. این منظومه از ۳ ستاره داغ و پرجرم تشکیل شده که در نزدیکی مرکز سحابی دیده می‌شوند.
اگر نتایج این تحقیقات تأیید شود، آنگاه طول سحابی اسکوئید غول‌پیکر از ۵۰ سال‌نوری نیز فراتر خواهد رفت.
اعتبار تصویر و حق چاپ: الکس لینده. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
۵۴۵۴
