دکتر فرزاد روشن‌ضمیر، متخصص و مشاور تغذیه، در گفت‌وگویی با اشاره به تفاوت‌های بروز دیابت در زنان و مردان گفت: «دیابت یا بیماری قند، زمانی رخ می‌دهد که بدن قادر نیست از گلوکز به‌درستی استفاده کند و در نتیجه سطح قند خون افزایش می‌یابد. زنان به دلیل تفاوت‌های هورمونی، آناتومیکی و باروری، علائم خاص‌تری از این بیماری را تجربه می‌کنند.»
به گفته او، برخی نشانه‌های دیابت در زنان ممکن است به‌تدریج و در طول ماه‌ها یا سال‌ها ظاهر شوند، به‌ویژه اگر کنترل قند خون به‌درستی انجام نشود. خشکی واژن، عفونت‌های مکرر ادراری و قارچی، نامنظمی پریود و حتی ناباروری از جمله این علائم هستند.
روشن‌ضمیر توضیح داد: «افزایش قند خون می‌تواند به عروق و اعصاب ناحیه واژن آسیب بزند و منجر به کاهش رطوبت و خشکی واژن شود که گاهی در روابط جنسی نیز ناراحتی ایجاد می‌کند.»
او با اشاره به اینکه زنان مبتلا به دیابت چهار برابر بیشتر در معرض عفونت‌های ادراری و تناسلی قرار دارند، افزود: «قند خون بالا، ضعف سیستم ایمنی و تفاوت‌های ساختاری بدن زنان از جمله عواملی هستند که احتمال بروز این عفونت‌ها را افزایش می‌دهند. همچنین، محیط قندی بدن در این شرایط رشد قارچ‌ها را تسهیل می‌کند و باعث بروز ترشحات و خارش‌های مکرر می‌شود.»
دکتر روشن‌ضمیر درباره اختلالات قاعدگی نیز گفت: «افزایش قند خون یا تزریق انسولین می‌تواند سطح هورمون استروژن را تغییر دهد و باعث بی‌نظمی پریود شود. در مواردی، این اختلال‌ها به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک منجر می‌شود که خود با مقاومت به انسولین و خطر بالاتر ابتلا به دیابت ارتباط دارد.»
به گفته او، دیابت همچنین می‌تواند باعث کاهش کیفیت تخمک و دشواری در بارداری شود. دخترانی که پیش از اولین پریود به دیابت نوع یک مبتلا می‌شوند، با چالش‌های تولیدمثلی بیشتری مواجه‌اند.
روشن‌ضمیر در پایان تأکید کرد: «دیابت درمان‌نشده نه‌تنها می‌تواند باروری را کاهش دهد، بلکه در دوران بارداری نیز با خطراتی مانند سقط جنین، زایمان زودرس، نوزاد بزرگ‌تر از حد طبیعی، یا افت قند خون در نوزاد همراه است. بنابراین تشخیص زودهنگام و کنترل دقیق قند خون برای کاهش عوارض دیابت در زنان ضروری است.»
