دایان کیتون (Diane Keaton)، ستاره محبوب فیلم Something’s Gotta Give، در حالی در ۷۹ سالگی در کالیفرنیا درگذشت که علت مرگ او هنوز اعلام نشده است. با این حال، این بازیگر برنده اسکار پیش‌تر با شجاعت درباره مشکلات سلامتی خود، از جمله سرطان پوست و اختلال تغذیه‌ای بولیمیا، سخن گفته بود.
کیتون از همان جوانی با سرطان پوست دست‌وپنجه نرم می‌کرد. او در ۲۱ سالگی به این بیماری مبتلا شد و از آن زمان اهمیت زیادی برای مراقبت از پوستش قائل بود. در گفت‌وگویی با Los Angeles Times در سال ۲۰۱۵ گفته بود:
«این بیماری در خانواده ما سابقه دارد. یادم هست عمه‌ام چنان سرطان شدیدی داشت که بینی‌اش را برداشتند. پدرم و برادرم هم دچار سرطان پوست بودند. همین باعث شد همیشه ضدآفتاب بزنم و از آفتاب دوری کنم.»
او افزود که تا دهه چهل زندگی مراقبت از پوست را جدی نگرفته بود و همین مسئله، در طول عمرش برایش دردسرساز شده است. کیتون پس از آن‌که در ۲۰ سالگی با سرطان سلول‌های پایه‌ای (Basal Cell Carcinoma) روبه‌رو شد، دهه‌ها بعد نیز به سرطان سلول‌های سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma) مبتلا شد و دو بار تحت عمل جراحی قرار گرفت.
اما سرطان تنها چالش زندگی او نبود. کیتون در گفت‌وگویی با دکتر اوز (Dr. Oz) در سال ۲۰۱۴ اعتراف کرد که در جوانی از اختلال تغذیه‌ای بولیمیا (Bulimia) رنج می‌برده است. او توضیح داد که وقتی برای نقشی در تئاتر از او خواسته شد ۱۰ پوند وزن کم کند، دچار وسواس غذایی شد.
او گفت: «من یک فرد معتاد هستم — به غذا، به کنترل، به تصویر بدنم. در دوران بولیمیا روزی بیش از ۲۰ هزار کالری می‌خوردم و بعد همه را بالا می‌آوردم.»
کیتون در نهایت از طریق درمان روان‌کاوی و مراجعه منظم به تحلیلگر خود توانست بهبودی پیدا کند. او در کتاب خاطراتش Then Again در سال ۲۰۱۱ نوشت:
«چیزی برای پنهان کردن ندارم. شاید بی‌اهمیت به نظر برسد، اما برای من اعتراف به آن حس خوبی دارد. فکر می‌کنم خواهر تمام زنانی هستم که با اختلالات غذایی جنگیده‌اند — و بخشی از تیم آن‌ها هستم.»
کیتون که در دهه پنجاه زندگی دو فرزند به نام‌های دکستر (Dexter) و دوک (Duke) را به فرزندی پذیرفت، همواره نمادی از صداقت، خودآگاهی و پذیرش بوده است. زندگی و میراث او نه تنها در سینما، بلکه در نحوه رویارویی با چالش‌های انسانی، الهام‌بخش نسل‌های آینده باقی خواهد ماند.
