به گزارش همشهری آنلاین این پژوهش به بررسی سابقه پزشکی ۲۰ ساله بیش از ۱۱۶۰۰۰ بزرگ‌سال آمریکایی مبتلا به «اختلال مصرف کانابیس» (CUD) پرداخته است. برآورد می‌شود که این اختلال بر سه نفر از هر ۱۰ مصرف‌کننده کانابیس تأثیر بگذارد؛ این اختلال به مصرف مضر کانابیس که باعث اختلال یا ناراحتی قابل‌توجه می‌شود، از جمله نشانه‌های تحمل و وابستگی، اطلاق می‌گردد. تحمل به این معناست که فرد برای تجربه همان میزان نشئگی قبلی به دوز بیشتری از ماده نیاز دارد.
بر اساس نتایج این تحقیق که در تاریخ ۸ اوت (۱۸ مرداد) در ژورنال بیماری‌های گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن منتشر شده است، افراد مبتلا به اختلال مصرف کانابیس نسبت به بزرگ‌سالانی که این اختلال را ندارند، با احتمال ۳.۵ تا ۵ برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان‌های سر و گردن قرار داشتند. از جمله این سرطان‌ها می‌توان به سرطان‌های دهان، گلو، جعبه صدا، غدد بزاقی و اوروفارنکس (حلق دهانی) اشاره کرد که زبان، لوزه‌ها و دیواره پشتی گلو را در بر می‌گیرد.
دکتر نیلز کوکوت، نویسنده اصلی این تحقیق و جراح سر و گردن در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، اظهار داشت: «این پژوهش یکی از اولین و بزرگ‌ترین تحقیقات در مورد ارتباط سرطان‌های سر و گردن با مصرف کانابیس است. آگاهی از این عامل خطر اهمیت دارد، زیرا زمانی که افراد بدانند کدام رفتارها خطر ابتلا به سرطان‌های سر و گردن را افزایش می‌دهد، می‌توان از این سرطان‌ها پیشگیری کرد.»
این تحقیق داده‌های خود را از اطلاعات بیماران در ۶۴ مرکز بهداشتی در آمریکا جمع‌آوری کرده بود. علاوه بر بیماران مبتلا به «اختلال مصرف کانابیس»، داده‌های بیش از ۳.۹ میلیون نفر که این عارضه را نداشتند نیز بررسی شد. بیماران مبتلا به این اختلال مستقیماً با افراد هم‌سن و هم‌جنس که این عارضه را نداشتند، مقایسه شدند و پژوهشگران عواملی مانند مصرف الکل و دخانیات را نیز در نظر گرفتند.
افراد مبتلا به اختلال مصرف کانابیس در مقایسه با گروه کنترل با احتمال بیشتری ممکن بود به هر نوع سرطان سر و گردن (به جز سرطان هیپوفارنژیال یا تحت حلقی) مبتلا شوند.
محدودیت‌های این تحقیق شامل عدم در نظر گرفتن روش مصرف کانابیس توسط بیماران – که آیا آن را دود کرده‌اند یا فراورده‌های خوراکی آن را مصرف کرده‌اند – می‌باشد. بنابراین نمی‌توان با اطمینان گفت که در افراد مصرف‌کننده کانابیس، کدام عوامل دقیقاً در ایجاد سرطان‌های سر و گردن نقش داشته‌اند. همچنین این مطالعه به مصرف کانابیس بر اساس گزارش شخصی افراد متکی بوده و میزان دقیق مصرف کانابیس مشخص نشده است.
کارشناسان معتقدند که هنوز برای اثبات رابطه قطعی میان مصرف شدید کانابیس و سرطان‌های سر و گردن زود است، اما یافته‌های این تحقیق هشداردهنده‌اند. آنان همچنین اشاره می‌کنند که این پژوهش داده‌های دو دهه‌ای را در برمی‌گیرد که در طول آن مصرف کانابیس بیشتر شده است. اگر ثابت شود که مصرف کانابیس باعث افزایش سرطان‌های سر و گردن می‌شود، ممکن است شاهد افزایش میزان این سرطان‌ها در پی افزایش مصرف کانابیس باشیم.
