به گزارش «تابناک» به نقل از سلامت نیوز، مدت‌ها پیش از اینکه تمدن‌های باستانی مانند بین‌النهرین به ایده استراحت روی تشک‌های برجسته برسند، انسان‌ها روی زمین می‌خوابیدند. برخی از ما همچنان به همین شکل می‌خوابیم. علم باستانی آیوروِدا، خوابیدن روی کف را به‌عنوان اصلی مهم برای بهزیستی معرفی می‌کند و بسیاری از مردم ژاپن روی زیرانداز نازکی معروف به تاتامی می‌خوابند.
خوابیدن روی کف ممکن است برای برخی افراد در شرایط خاص مزیت‌هایی داشته باشد. به‌علاوه، برخی کارشناسان می‌گویند دمای خنک‌تر نزدیک زمین ممکن است کیفیت خواب و راحتی کلی را بهبود بخشد.
به‌نوشته‌ی ساینتیفیک آمریکن، بخشی از مزایای خوابیدن روی کف زمین ممکن است روانی باشد. دیردره کانروی در کلینیک خود بیماران دچار بی‌خوابی را ملاقات کرده است که وقتی تختخواب خود را ترک می‌کنند و جای دیگری ازجمله روی کف می‌خوابند، بهتر می‌خوابند. او می‌گوید این تسکین می‌تواند روانی باشد.
اگر تختی کهنه و وارفته داشته باشید، با خوابیدن روی کف ممکن است احساس خوبی داشته باشید. در این تخت‌ها لگن پایین‌تر از کمر قرار می‌گیرد، زیرا معمولا ناحیه لگن وزن بیشتری دارد و ستون فقرات را به حالت خمیده درمی‌آورد.
پیتر جی وانگ، استاد گروه ارتوپدی و توانبخشی در دانشکده پزشکی ییل که به‌طور معمول بیماران مبتلا به کمردرد را درمان می‌کند، می‌گوید در مقایسه با تشک‌های بیش از اندازه نرم، کف می‌تواند حمایت بهتری ارائه دهد.
خوابیدن روی زمین لزوما بهترین گزینه برای هر نوع کمردردی نیست. دلیل اصلی این است که شکل ستون فقرات انسان‌ها به‌طور قابل‌توجهی با شکل زمین متفاوت است.
ستون فقرات ما مستقیم نیست و دارای انحنا است. یکی از این انحناها فاصله‌ای بین بخش پایین کمر و کف زمین ایجاد می‌کند. این انحنا بدون حمایت به مرور زمان صاف می‌شود و این امر می‌تواند به کمردرد منجر شود. یکی دیگر از مشکلات خوابیدن روی کف زمین این است که بخش بالای کمر بیش از حد بالا نگه داشته می‌شود و این امر می‌تواند منجر به سفتی مفاصل شود.
برت جاکوبسون، استاد حرکت‌شناسی در دانشگاه ایالتی اوکلاهما می‌گوید کف سخت نقاط فشاری را در مکان‌هایی مانند لگن، باسن و پاشنه ایجاد می‌کند. این امر می‌تواند جریان خون به آن نواحی را محدود کند و به‌طور بالقوه به بافت نرم آسیب بزند.
دانیل لیبرمن، استاد دانشگاه هاروارد که زیست‌شناسی تکامل را مطالعه می‌کند، می‌گوید ما برای خوابیدن روی سطوح نرم و راحت تکامل پیدا نکرده‌ایم. این درحالی است که شکارچی‌گردآورندگان از ابتدای زندگی روی زمین می‌خوابیدند و شاید از همان کودکی دربرابر اثرات نامطلوب آن مقاومت به دست می‌آوردند. تفاوت دیگر این است که مردمان باستانی فعالیت بدنی بیشتری در طول روز داشتند و شیوه زندگی آن‌ها ممکن است به آن‌ها کمک کرده باشد که با وجود خوابیدن روی کف زمین، دچار درد نشوند.
لیبرمن می‌گوید امروزه فناوری‌های سودمندی وجود دارند که برای نیاکان ما ناشناخته بودند. تشک‌های امروزی که سطوح جدیدی از پشتیبانی و راحتی را فراهم می‌کنند، از این نمونه‌ها هستند.
تشک‌های با سفتی متوسط معمولا تعادل مناسبی بین کف سخت و تشک‌های قدیمی نرم‌تر ایجاد می‌کنند. براساس مطالعه مروری که سال ۲۰۲۱ منتشر شد، تشک‌های با سفتی متوسط برای پیشگیری از کمردرد و رفع آن و نیز حمایت از شکل ستون فقرات بهترین کارآیی را دارند.
اگر کمردرد دارید، راه‌حل مفید می‌تواند عوض کردن تشک فرسوده به‌جای خوابیدن روی زمین باشد. متوسط طول عمر تختخواب آمریکایی ۱۰ سال است که معادل سه سال زمان خواب است. هیچ‌کدام از اثاثیه منزل این وزن و این میزان استفاده را متحمل نمی‌شود. در مطالعه‌ای، تشک جدید و سفت‌تر کمردرد را ۴۷ تا ۶۳ درصد کاهش داد.
البته دانشمندان روی استاندارد عینی برای اندازه‌گیری میزان سفتی تشک به توافق نرسیده‌اند. بیشتر مطالعات نشان می‌دهند ارزیابی هر فردی از میزان سفتی تشکی خاص ممکن است با ارزیابی دیگری فرق داشته باشد.
تشک با سفتی متوسط درنظر یک شخص ممکن است برای فرد دیگر خیلی سفت باشد و یکی از دلایل این امر می‌تواند تفاوت در وزن افراد باشد. برای مثال، افرادی که وزن بیشتری دارند، برای حمایت از وزن خود به تشک سفت‌تری نیاز دارند. به همین دلیل، خوابیدن روی کف برای آن‌ها ممکن است راحت‌تر از خوابیدن روی کف برای افراد ریزجثه‌تر باشد.
سفتی بیشتر تشک می‌تواند برای افرادی که روی پهلو و شکم می‌خوابند، نیز مفید باشند، اگرچه خوابیدن به پهلو روی تشک سفت ممکن است منجر به انحنای بخش پایین ستون فقرات به سمت پهلو شود. تشک‌های سفت ممکن است برای افرادی که به پشت می‌خوابند ایده‌آل نباشند، زیرا باسن و بالاتنه آن‌ها بالاتر از سایر قسمت‌های بدن آن‌ها قرار می‌گیرد.
