به گزارش همشهری آنلاین، این عوامل شامل شرایطی می‌شوند که در آنها افراد به دنیا می‌آیند، رشد می‌کنند، کار می‌کنند، زندگی می‌کنند، و پیر می‌شوند و نیز مجموعه گسترده‌تر از نیروها و نظام‌ها که شرایط زندگی روزمره را شکل می‌دهند. این نیروها و نظام‌ها شامل سیاست‌ها و نظام‌های اقتصادی، برنامه‌های توسعه، هنجارهای اجتماعی، سیاست‌های اجتماعی و نظام‌های سیاسی می‌شوند.
این عوامل تأثیر مهمی بر نابرابری‌های بهداشتی دارند – یعنی تفاوت‌های ناعادلانه و قابل پرهیز در وضعیت سلامت که در داخل و در میان کشورها دیده می‌شوند. در کشورها همه سطوح درآمد، سلامت و بیماری از یک شیب اجتماعی پیروی می‌کنند: هر چه موقعیت اجتماعی-اقتصادی افراد پایین‌تر باشد، وضعیت سلامت آنها بدتر است.
فهرست زیر نمونه‌هایی از عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت را ارائه می‌کند که می‌توانند بر عدالت سلامت به صورت مثبت یا منفی تأثیر بگذارند:
- درآمد و حمایت اجتماعی
- تحصیلات
- بیکاری و عدم امنیت شغلی
- شرایط زندگی کاری
- ناامنی غذایی
- مسکن، امکانات اولیه و محیط‌زیست
- رشد اولیه دوران کودکی
- شمول اجتماعی و عدم تبعیض
- تعارض ساختاری
- دسترسی به خدمات بهداشتی مقرون‌به‌صرفه باکیفیت مناسب.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد که عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت یا SDH می‌توانند در تأثیرگذاری بر سلامت حتی مهم‌تر از مراقبت‌های بهداشتی یا انتخاب سبک زندگی در تأثیرگذاری بر سلامت باشند. به عنوان مثال، مطالعات متعدد نشان می‌دهد که SDH مسئول بیش از ۳۰ تا ۵۵ درصد از پیامدهای سلامتی است. علاوه بر این، برآوردها نشان می‌دهد که سهم بخش‌های خارج از سلامت در پیامدهای سلامت جمعیت از سهم بخش سلامت بیشتر است.
پرداختن مناسب به عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت (SDH) برای بهبود سلامت و کاهش نابرابری‌های درازمدت در سلامت، که مستلزم اقدام همه بخش‌ها و جامعه مدنی است، اساسی است.
منبع: وب‌سایت سازمان جهانی بهداشت
